Բայց հանկարծ..

 Քայլեր անդադար, քայլեր, որ գնում-գնում ու տեղ չեն հասնում: Եւ հենց այդպես, իմ քայլերը ինձ հասցրին Սևան` ափերից իչ-որ մեկը: Հայցքս աջ ու ձախ նայելով ոչինչ չէր գտնում, բայց հանկարծ...

Քայլ դեպի այլ աշխարհ (կանաչը)

Ամա՜ռ, բարձրունքներ, որ մնացել են առանց հաղթահարելու և սպասում են ինձ-մեզ: Դասերը ավարտվում են, գալիս են գրքե՜ր, որոնք ստիպում են կարդալ իրենց:

Միաձուլում Կանաչին կամ ուղղակի Թբիլիսի

Վրաստան, Թբիլիսի: Առաջին անգամ երկրից դուրս: Մեջս տակն ու վրա էր լինում: «Ե՞րբ է գալու օրը» , մտածում էի ես: Ես առաջին անգամ պիտի ոտք դնեի սահման, առաջին անգամ պիտի դուրս գաի իմ սիրելի երկրից: Իմ մոտ նույն զգացողությունները չէին ինչը, որ ունենում էի ամեն ճամփորդությունից: Այս անգամ ուրիշ էր և վախ կար և ուրախություն: 

Ահա´ , ես կանգած եմ դռան շեմին