Անձրևից հետո, ամեն
ինչ փոխվում
է, կյանքն է փոխվում, սիրտը, տրամադրությունը: Բայց սիրում եմ ես անձրևը, սիրում եմ սառնությունը՝ հոգին սառնության, քամին, օդը, որ բուրում է անձրևից հետո:
Անձրևը ես սիրում եմ պատուհանից նայել՝ նայել թե ինչպես է կաթիլները
երկնքից կաթ-կաթ թափվում, երբ քամին է պարում: Սիրում եմ քայլել անձրևի տակ, բայց երբ չի խանգարում
ցեխը, ջրափոսերը և շատ ուժեղ քամին: Երբ նսոտում եմ պատուհանի մոտ բացում գիրքը սկսում կարդալ, իսկ
դրում անձրև է կամ երգ լսում, իսկ դրսում անձրև:
No comments:
Post a Comment