Ուղղություն: Դեպի ո՞ւր եմ գնալու կամ ո՞ւր եմ հասնելու ես: Կա երկար ուղի բացված ինձ համար : Եվ որն է այդ ուղին հարց է ծագում ինձ մոտ: Ո՞ւր եմ գնալու` աստղեր դուք կիմանաք, ասեք ինձ ի՞նչու եք լռում ` մտածում եմ նայելով պատժգամբից երկնքին:Կա երկա՜ր բացված ճանապարհ յուրաքանչյուրիս համար: Իսկ գուցե չկա այդ ճաապարհը ... իսկ գուցե... իսկ գուցե ամեն ինչ ուրիշ է և ոչ այնպես ինչպես ես եմ մտածում: Եվ գուցե ես հորինվածք եմ, ո՞վ կիմանա` միայն երկինքը: Ես չեմ կարող ճախրել, մտքերս խիտ են, բայց ես չեմ մտածում: Ամեն ինչ այնքան է փոխվել, բայց ի՞նչից հետո... գուցե իմ ճամփորդություններից, գոցե մարդկանցից, գուցե ինձնից: Գուցե մի բանից որ կգա անդարձ ու կդառնա ետ նույն ճանապրհով: Ես չեմ կարոտում .. չեմ կարոտում իմ նախկին Ես-ը չէ որ ես հիմա ունեմ մի Ես, որ ինձ հետ է հիմա ոչ թե անցյալում: Բայց.. Աստղերը նեղացել են ... նեղացել են, որ չեմ գնում: Բայց ես կգնամ, կճաեմ մի օր հատուկ իրենց տեսնելու համար: Իսկ ուղի՞ն, ի՞նչ կլինի եթե ես չգնամ այնպես ինչես ուզւոմ եք դուք ` մարդիքդ:
No comments:
Post a Comment